Dit onderzoek, uitgevoerd door Mark Van Veen en collega’s, richt zich op de rol van suïciderisico en persoonlijkheidsstoornissen bij ziekenhuisopnames na beoordeling door de crisisdiensten in Nederland. De studie laat dat patiënten met een persoonlijkheidsstoornis, ongeacht hun suïciderisico, minder vaak vrijwillig worden opgenomen in psychiatrische ziekenhuizen dan patiënten zonder deze diagnose. Echter, bij hoge suïciderisico’s lijkt de diagnose persoonlijkheidsstoornis geen invloed te hebben op de kans op onvrijwillige opname.
Aanpak
De crisisdiensten hebben als doel het beoordelen van mentale stoornissen en het inschatten van risico’s voor zichzelf of anderen, met als mogelijke uitkomst een psychiatrische ziekenhuisopname. De onderzoekers verzamelden observatiegegevens van 71.707 patiënten tussen 2007 en 2016. Ze onderzochten de associatie tussen suïciderisico, persoonlijkheidsstoornissen en de kans op vrijwillige of onvrijwillige opname. De studie toont aan dat suïcidale patiënten met een persoonlijkheidsstoornis minder vaak vrijwillig worden opgenomen. Dit suggereert dat clinici terughoudend kunnen zijn om deze patiënten op te nemen, tenzij het suïciderisico zeer hoog is. Interessant is dat de aanwezigheid van een persoonlijkheidsstoornis alleen bij laag suïciderisico de kans op onvrijwillige opname beïnvloedt. Familieondersteuning speelde ook een rol; sterke familiebetrokkenheid verlaagde de kans op opname, terwijl druk vanuit de familie deze juist verhoogde.
Conclusies en Implicaties
De resultaten benadrukken de complexiteit van besluitvorming bij de opname van suïcidale patiënten met persoonlijkheidsstoornissen. Het suggereert dat alternatieve benaderingen, zoals Intensie Home Treatment of respijthuizen, mogelijk meer geschikt zijn voor sommige patiënten. Verder onderzoek is nodig om de effectiviteit van deze alternatieven en hun impact op suïciderisico te beoordelen.
Klik hier voor het volledige artikel.