Ondanks bewezen effectieve behandelmethoden voor verslavingsproblematiek ontvangt de meerderheid van de mensen met een stoornis in gebruik van middelen geen behandeling. Dit leidt tot nadelige gevolgen voor mensen, hun gezondheid en de maatschappij. Ervaringen van zorgmijders inzake de toegankelijkheid van verslavingszorg zijn echter nauwelijks onderzocht.
In dit onderzoek zijn we op zoek gegaan naar inzicht in de ervaren ervaringen van mensen die zorg mijden voor hun stoornis in gebruik van middelen. Hierbij hebben we met name gekeken naar de bevorderende en belemmerende factoren. Daarvoor hebben we tien mensen die zorg mijden individueel geïnterviewd en de uitkomsten thematisch geanalyseerd. Hierbij kwamen zes thema’s naar voren die van invloed zijn op de toegankelijkheid van verslavingszorg, namelijk:
- Behandelgerelateerde factoren
- Stigma
- Persoonlijke factoren
- Consequenties van gebruik
- Kennistekort
- Sociale steun
Persoonlijke factoren, met name de motivatie van zorgmijders, bleken een centrale bepalende factor voor het al dan niet verkrijgen van verslavingszorg. Sociale steun en de consequenties van gebruik werden gezien als bevorderende factoren in de toegang tot verslavingszorg. Stigma en kennistekort hadden een belangrijke negatieve invloed op de intrinsieke motivatie van zorgmijders met een stoornis in gebruik van middelen en daarmee op hun toegang tot verslavingszorg. Met name stigmatisering door zorgprofessionals droeg bij aan suboptimale behandeling en herstel.
Concluderend zijn interventies aangewezen die gericht zijn op het verminderen van stigmatisering en op het kennistekort over verslaving, ook bij zorgprofessionals. Daarnaast willen we de sleutelrol die de eerstelijnszorg, in het bijzonder de huisarts, kan spelen bij het identificeren van verslavingsproblemen en het faciliteren van de toeleiding naar verslavingszorg benadrukken.
Wil je meer weten? Klik hier voor het artikel!
