Jessy Berkvens schrijft op zorg en welzijn over sociaal werkers die regelmatig frustraties ervaren in hun werk, vooral wanneer ze te maken hebben met verward gedrag van mensen die ze ondersteunen. Het is een herkenbare situatie: de angst om het zorgvuldig opgebouwde contact met een persoon te verstoren door noodzakelijke, maar mogelijk ongemakkelijke onderwerpen aan te snijden. Jessy Berkvens benadrukt het belang van openheid en directe communicatie om schijnsamenwerking te voorkomen en biedt in dit stuk waardevolle inzichten over hoe een effectieve werkrelatie opgebouwd kan worden, waarbij zelfreflectie, besef van eigen bijdrage aan interacties, en het lef om kwetsbaar te zijn, cruciaal zijn. Ze biedt concrete strategieën voor het aangaan van moeilijke gesprekken, het herkennen van verschillende fases in de communicatie, en het geven van structuur aan gesprekken om zo echte verandering mogelijk te maken.
Deze benadering is niet alleen relevant in de directe interactie met mensen die ondersteuning nodig hebben, maar ook in de communicatie met collega’s en leidinggevenden. Het openlijk uitspreken van ongemak en twijfels kan helpen om de hulpverlening te verbeteren en een belemmerende factor in het herstelproces van de cliënt te voorkomen. Dit artikel nodigt uit tot reflectie over de kern van sociaal werk en biedt praktische handvatten voor professionals die streven naar een meer open en effectieve manier van werken.